Santal

Als onze wereld van verschijningen je overrompelt, is het alsof je werkelijk over het troebele oppervlak van een meer zou gaan wandelen, ervan overtuigd dat je je op een solide vast bodem begeeft. Deze wereld doet je verleidelijke voorstellen, ze probeert je van de noodzakelijkheid daarvan te overtuigen en geeft je het gevoel een keuze te maken, voor iets dat allang jou heeft gekozen. Als dat gebeurt, sta dan eens even stil om dat 'oppervlak' nader te bekijken, neem de kans waar, de wereld om je heen met andere ogen te bezien, en om de starheid van vooroordelen te overwinnen, die vaak ontstaan door alleen maar oppervlakkig contact met de dingen. De eerste indruk die we van iets hebben, komt vaak in zekere zin met de waarheid overeen, maar het oordeel waarmee ons verstand de dingen automatisch gaat definiëren bevredigt onze herkenning slecht ten dele. Ons oordeel is integendeel vaak een 'keten' , die ons verhindert datgene wat zich achter de façade verbergt objectief te zien. Het maakt het ons vaak onmogelijk om de verborgen boodschap 'op te vangen', de fijne nuances, die alleen onthuld worden als onze geest door de grenzen van de uiterlijke verschijningsvorm heen breekt. Als je ogen die andere kant kunnen zien, en tot de kern van de dingen kunnen doordringen, dan pas kun je het wezenlijke vatten, en eindelijk de polsslag van het leven ontdekken, die je hart doet kloppen.