De Ridder van Manipura

De energie van het chakra van onze emoties kan ons vaak op een dwaalspoor zetten. Manipura is zeer rijk aan variaties van belevingen die wij ons gevoelsleven noemen. Alles ondergaan we met de gevoelige energie van onze buik. Manipura slaat ze allemaal op; het krachtcentrum van ons lichaam bevat zo een wereld van onszelf, rijk geschakeerd met de meest uiteenlopende beelden, van weidse vergezichten tot de engste, donkerste steegjes. Onze wereld, onze herinneringen, onze ervaringen. Manipura is het chakra van het element vuur - dynamisch. Ze kan vlammen en heel heet zijn; ze heeft smeulende gebieden die met voldoende zuurstof tot een hels spekrakel kunnen uitgroeien. Manipura kan daarom opspelen, onze aandacht vragen voor deze emoties. Het archetype voor ons zonnevlecht is de nobele, strijdvaardige Ridder. Als in de Middeleeuwen ontstond de mythe van de Graal, de beker of kelk waarin het bloed van Christus zou zijn opgevangen. Het stereotype voor het ultieme ridderschap is degen die op zoek gaat naar deze Graal. Het is een toch dit nooit eindigt. De Graal is een symbool en symbolen zijn niet tastbaar en daarom onbereikbaar; maar hij staat wel ergens voor. De gouden beker kunnen we zien als het rijke innerlijk van onszelf. De tocht van de Graalridder is dus een innerlijke reis - de moeilijkste van alle. Met gevaarlijke obstakels en valkuilen en met een zeer gevreesde tegenstander. Onszelf, ons eigen vormgegeven innerlijk. Manipura is een van de plekke waar dit plaatsvindt. In de loop der tijd hebben we een vervaarlijk landschap gecreëerd - zeker niet makkelijk begaanbaar, eerder ontoegankelijk. Toch durft de Graalridder zich erin te begeven; met wapperde vaandels, een schitterend harnas en wapenuitrusting en vertrouwend op zijn stoere ros. Kruip in het harnas en zet je te paard, durf de confrontatie aan met de wereld van je emoties - vaak weggestopt en onderhuids toch zo pijnlijk aanwezig. Maar jij hebt je schild en scherpe lans; je bent goed voorbereid op wat voor situatie dan ook en durft de uitdaging aan te gaan. Als je ze allemaal hebt verjaagd, ze uit hun holen hebt gekregen, dan zal je landschap zich gaan kleuren en mooier en mooier worden. Een nieuwe wereld waarin het goed toeven is en de zon van Manipura zich spiegelt in je schild. Reëler dan de spooktocht van de dolende Don Quichot, want gevoelens en emoties zijn voorwaar geen windmolens.